Dlaczego w?glik wolframu jest idealnym materia?em na narz?dzia?

W?glik wolframu jest najcz??ciej stosowanym rodzajem materia?u narz?dziowego do obróbki szybkobie?nej (HSM) wytwarzanym w metalurgii proszków, sk?adaj?cym si? z cz?stek twardego w?glika (zwykle w?glika wolframu WC) i bardziej mi?kkiego wi?zania metalowego. kompozycja. Obecnie istniej? setki w?glików wolframu na bazie WC o ró?nych sk?adach, z których wi?kszo?? wykorzystuje kobalt (Co) jako spoiwo. Nikiel (Ni) i chrom (Cr) s? równie? powszechnie stosowanymi spoiwami i mo?na dodawa? inne dodatki. Niektóre pierwiastki stopowe.

Dlaczego jest tak wiele gatunków w?glików? W jaki sposób producenci narz?dzi wybieraj? odpowiedni materia? narz?dziowy do konkretnego procesu skrawania? Aby odpowiedzie? na te pytania, najpierw zrozumiemy ró?ne w?a?ciwo?ci, które sprawiaj?, ?e w?glik wolframu jest idealnym materia?em narz?dziowym.??

Co to jest w?glik wolframu?- jedno?? twardo?ci i wytrzyma?o?ci?

?W?glik wolframu WC-Co ma wyj?tkow? zalet? zarówno pod wzgl?dem twardo?ci, jak i udarno?ci. Sam w?glik wolframu (WC) ma bardzo wysok? twardo?? (poza korundem lub tlenkiem glinu), a jego twardo?? rzadko zmniejsza si? wraz ze wzrostem temperatury roboczej. Brakuje mu jednak wystarczaj?cej wytrzyma?o?ci, która jest podstawow? w?a?ciwo?ci? narz?dzi skrawaj?cych. Aby wykorzysta? wysok? twardo?? w?glika wolframu i poprawi? jego wytrzyma?o??, do spajania w?glika wolframu stosuje si? spoiwa metalowe, dzi?ki czemu materia? ma twardo?? znacznie przewy?szaj?c? twardo?? stali szybkotn?cej, a jednocze?nie jest w stanie wytrzyma? wi?kszo?? procesów skrawania. Si?a ci?cia. Ponadto mo?e wytrzyma? wysokie temperatury skrawania powsta?e w wyniku obróbki z du?? pr?dko?ci?.

????Obecnie prawie wszystkie narz?dzia i wk?adki WC-Co s? powlekane, wi?c rola materia?u osnowy wydaje si? mniej istotna. Ale w rzeczywisto?ci to w?a?nie wysoki modu? spr??ysto?ci materia?u WC-Co (miara sztywno?ci, modu? temperatury pokojowej WC-Co jest oko?o trzy razy wi?kszy ni? w przypadku stali szybkotn?cej) zapewnia nieodkszta?calne pod?o?e dla Pow?oka. Matryca WC-Co zapewnia równie? wymagan? wytrzyma?o??. W?a?ciwo?ci te s? podstawowymi w?a?ciwo?ciami materia?ów WC-Co, ale mo?na je równie? dostosowa? do sk?adu materia?u i mikrostruktury podczas wytwarzania proszków w?glika wolframu. Dlatego przydatno?? wydajno?ci narz?dzia do konkretnego procesu zale?y w du?ej mierze od wst?pnego procesu frezowania.????

Jak wygl?da proces frezowania w?glika wolframu?

????Proszek w?glika wolframu otrzymuje si? przez naw?glanie proszku wolframu (W). W?a?ciwo?ci proszku w?glika wolframu, zw?aszcza jego wielko?? cz?stek, zale?? przede wszystkim od wielko?ci cz?stek surowego proszku wolframu oraz temperatury i czasu naw?glania. Kontrola chemiczna jest równie? krytyczna, a zawarto?? w?gla musi by? utrzymywana na sta?ym poziomie (blisko teoretycznego stosunku wagowego 6,13%). Aby kontrolowa? wielko?? cz?stek w kolejnym procesie, przed obróbk? naw?glania mo?na doda? niewielk? ilo?? wanadu i/lub chromu. Ró?ne warunki dalszego procesu i ró?ne zastosowania końcowego przetwarzania wymagaj? kombinacji okre?lonej wielko?ci cz?stek w?glika wolframu, zawarto?ci w?gla, zawarto?ci wanadu i zawarto?ci chromu, a ró?nice w tych kombinacjach mog? dawa? wiele ró?nych proszków w?glika wolframu.

????Gdy proszek w?glika wolframu jest mieszany i mielony ze spoiwem metalowym w celu wytworzenia proszku w?glika wolframu okre?lonego gatunku, mo?na stosowa? ró?ne kombinacje. Najcz??ciej stosowana zawarto?? kobaltu to wagowo od 3% do 25%, a nikiel i chrom s? wymagane do zwi?kszenia odporno?ci narz?dzia na korozj?. Ponadto wi?zanie metalu mo?na dodatkowo poprawi?, dodaj?c inne sk?adniki stopu. Na przyk?ad dodanie niobu do w?glika wolframu WC-Co mo?e znacznie poprawi? wytrzyma?o?? bez obni?ania jej twardo?ci. Zwi?kszenie ilo?ci spoiwa mo?e równie? zwi?kszy? wytrzyma?o?? w?glika wolframu, ale zmniejszy jego twardo??.

????Zmniejszenie wielko?ci cz?stek w?glika wolframu mo?e zwi?kszy? twardo?? materia?u, ale w procesie spiekania wielko?? cz?stek w?glika wolframu musi pozosta? niezmieniona. W czasie spiekania cz?stki w?glika wolframu s? ??czone i hodowane w procesie rozpuszczania i ponownego wytr?cania. W rzeczywistym procesie spiekania, w celu utworzenia ca?kowicie g?stego materia?u, wi?zanie metaliczne przechodzi w stan ciek?y (tzw. spiekanie w fazie ciek?ej). Szybko?? wzrostu cz?stek w?glika wolframu mo?na kontrolowa? dodaj?c inne w?gliki metali przej?ciowych, w tym w?glik wanadu (VC), w?glik chromu (Cr3C2), w?glik tytanu (TiC), w?glik tantalu (TaC) i w?glik niobu (NbC). Te w?gliki metali s? zwykle dodawane podczas mieszania i mielenia proszku w?glika wolframu razem ze spoiwem metalowym, chocia? w?glik wanadu i w?glik chromu mog? równie? powstawa? podczas naw?glania proszku w?glika wolframu.

????Gatunki sproszkowanego w?glika wolframu mog? by? równie? produkowane z przetworzonych materia?ów z w?glika spiekanego. Recykling i ponowne u?ycie zu?ytego w?glika wolframu ma d?ug? histori? w przemy?le w?glika wolframu i jest wa?n? cz??ci? ca?ego ?ańcucha gospodarczego bran?y, pomagaj?c obni?y? koszty materia?ów, chroni? zasoby naturalne i unikn?? odpadów. Szkodliwa utylizacja. Odpady w?glika wolframu mo?na generalnie wykorzysta? ponownie w procesie APT (parawolframian amonu), w procesie odzyskiwania cynku lub przez sproszkowanie. Te ?przetworzone” proszki w?glika wolframu maj? generalnie lepsze, przewidywalne zag?szczenie, poniewa? ich powierzchnia jest mniejsza ni? proszek w?glika wolframu wytwarzany bezpo?rednio w procesie naw?glania wolframu.

????Warunki przetwarzania dla mieszania proszku w?glika wolframu ze spoiwem metalowym s? równie? krytycznymi parametrami procesu. Dwie najpowszechniejsze techniki mielenia to mielenie kulowe i mielenie ultradrobne. Oba procesy umo?liwiaj? równomierne wymieszanie zmielonego proszku i zmniejszenie wielko?ci cz?stek. Aby umo?liwi? ?ciskanie przedmiotu obrabianego, aby mia? wystarczaj?c? wytrzyma?o??, aby zachowa? kszta?t przedmiotu obrabianego i umo?liwi? operatorowi lub robotowi podniesienie przedmiotu obrabianego do pracy, zwykle konieczne jest dodanie spoiwa organicznego podczas frezowania. Sk?ad chemiczny takiego spoiwa mo?e wp?ywa? na g?sto?? i wytrzyma?o?? prasowanego przedmiotu. W celu u?atwienia operacji zaleca si? dodanie spoiwa o wysokiej wytrzyma?o?ci, ale skutkuje to mniejsz? g?sto?ci? prasowania i mo?e powodowa? twardo?? bloku, co skutkuje defektami w produkcie końcowym.

????Po zakończeniu mielenia proszek jest zwykle suszony rozpy?owo w celu wytworzenia sypkiej masy, która jest aglomerowana przez spoiwo organiczne. Dostosowuj?c sk?ad spoiwa organicznego, p?ynno?? i g?sto?? ?adunku tych aglomeratów mo?na dostosowa? do potrzeb. Odsiewaj?c grubsze lub drobniejsze cz?stki, rozk?ad wielko?ci cz?stek aglomeratów mo?na dodatkowo dostosowa?, aby zapewni? dobr? p?ynno?? po za?adowaniu do gniazda formy.

Jaka jest metoda produkcji detali z w?glika wolframu?

???Przedmioty z w?glików spiekanych mo?na formowa? ró?nymi procesami. W zale?no?ci od wielko?ci przedmiotu obrabianego, poziomu z?o?ono?ci kszta?tu i wielko?ci partii produkcyjnej, wi?kszo?? p?ytek skrawaj?cych jest formowana przy u?yciu sztywnej formy dociskowej od góry i od do?u. Aby zachowa? jednolito?? masy i wielko?ci obrabianego elementu na ka?dej prasie, nale?y upewni? si?, ?e ilo?? proszku (masa i obj?to??) dop?ywaj?cego do wn?ki jest dok?adnie taka sama. P?ynno?? proszku jest g?ównie kontrolowana przez rozk?ad wielko?ci aglomeratów i w?a?ciwo?ci spoiwa organicznego. Formowany przedmiot obrabiany (lub ?pó?fabrykat”) mo?na uformowa? przez przy?o?enie ci?nienia formowania 10-80 ksi (kilofuntów na stop? kwadratow?) do proszku za?adowanego do wn?ki.

????Nawet przy ekstremalnie wysokich ci?nieniach formowania, twarde cz?stki w?glika wolframu nie s? odkszta?cane ani ?amane, a spoiwo organiczne jest wciskane w szczelin? mi?dzy cz?stkami w?glika wolframu, dzia?aj?c w ten sposób, aby ustali? po?o?enie cz?stek. Im wy?sze ci?nienie, tym ?ci?lejsze wi?zanie cz?stek w?glika wolframu i wi?ksza g?sto?? zag?szczenia przedmiotu obrabianego. W?a?ciwo?ci formowania proszku stopniowanego w?glika wolframu mog? si? ró?ni? w zale?no?ci od ilo?ci spoiwa metalicznego, wielko?ci i kszta?tu cz?stek w?glika wolframu, stopnia tworzenia aglomeratów oraz sk?adu i ilo?ci spoiwa organicznego. W celu dostarczenia ilo?ciowych informacji na temat charakterystyki prasowania gatunku proszku w?glika wolframu, producent proszku zwykle projektuje zgodno?? mi?dzy g?sto?ci? formowania a ci?nieniem formowania. Informacje te zapewniaj?, ?e dostarczony proszek jest zgodny z procesem formowania narz?dzia.

????Wielkogabarytowe elementy z w?glika spiekanego lub elementy z w?glika o wysokim wspó?czynniku kszta?tu (takie jak frezy palcowe i chwyty wierte?) s? zwykle wytwarzane przez równomierne prasowanie proszku w?glika wolframu w elastycznej torbie. Chocia? cykl produkcyjny metody prasowania wyrównuj?cego jest d?u?szy ni? metody formowania, koszt wytworzenia narz?dzia jest ni?szy, wi?c metoda ta jest bardziej odpowiednia do produkcji ma?oseryjnej.

????Proces ten polega na za?adowaniu proszku do worka i zamkni?ciu otworu worka, a nast?pnie umieszczeniu worka wype?nionego proszkiem w komorze i przy?o?eniu ci?nienia 30-60 ksi przez urz?dzenie hydrauliczne do prasowania. Prasowane detale s? zazwyczaj obrabiane do okre?lonej geometrii przed spiekaniem. Rozmiar worka jest zwi?kszony, aby dostosowa? si? do skurczu obrabianego przedmiotu podczas procesu zag?szczania i zapewni? wystarczaj?cy naddatek na proces szlifowania. Poniewa? przedmiot obrabiany jest przetwarzany po formowaniu w prasie, wymagania dotycz?ce konsystencji wsadu nie s? tak surowe, jak w przypadku metody formowania, ale nadal po??dane jest zapewnienie takiej samej ilo?ci proszku na wsad. Je?li g?sto?? za?adunku proszku jest zbyt ma?a, proszek za?adowany do worka mo?e by? niewystarczaj?cy, co skutkuje ma?ym rozmiarem przedmiotu obrabianego i konieczno?ci? z?omowania. Je?li g?sto?? za?adunku proszku jest zbyt du?a, proszek za?adowany do worka jest zbyt du?y i przedmiot obrabiany musi zosta? przetworzony, aby usun?? wi?cej proszku po formowaniu w prasie. Chocia? nadmiar proszku i z?omowane cz??ci mo?na podda? recyklingowi, zmniejszy to wydajno??.

????Detale z w?glików spiekanych mo?na równie? formowa? metod? wyt?aczania lub wtrysku. Proces wyt?aczania jest bardziej odpowiedni do masowej produkcji przedmiotów o kszta?cie osiowosymetrycznym, podczas gdy proces formowania wtryskowego jest powszechnie stosowany do masowej produkcji przedmiotów o skomplikowanych kszta?tach. W obu procesach formowania, gatunek proszku w?glika wolframu jest zawieszony w spoiwie organicznym, które nadaje jednorodno?? mieszaninie w?glika wolframu, podobnie jak pasta do z?bów. Mieszanka jest nast?pnie wyt?aczana przez otwór lub formowana we wn?ce formy. Charakterystyka gatunku proszku w?glika wolframu okre?la optymalny stosunek proszku do spoiwa w mieszance i ma istotny wp?yw na przep?yw mieszanki przez otwór wyt?aczarki lub do gniazda formy.

????Po uformowaniu przedmiotu przez formowanie, prasowanie wyrównuj?ce, wyt?aczanie lub formowanie wtryskowe, spoiwo organiczne nale?y usun?? z przedmiotu przed końcowym etapem spiekania. Spiekanie usuwa pory w obrabianym przedmiocie, czyni?c go ca?kowicie (lub zasadniczo) g?stym. W czasie spiekania wi?zanie metalowe w prasowanym przedmiocie staje si? p?ynne, ale przedmiot obrabiany mo?e nadal zachowa? swój kszta?t pod wp?ywem po??czonego dzia?ania si?y kapilarnej i kontaktu cz?stek.

????Po spiekaniu geometria przedmiotu pozostaje taka sama, ale rozmiar si? zmniejsza. Aby uzyska? wymagany rozmiar obrabianego przedmiotu po spiekaniu, przy projektowaniu narz?dzia nale?y wzi?? pod uwag? stopień skurczu. Projektuj?c gatunek proszku w?glika wolframu u?ywanego do wykonania ka?dego narz?dzia, nale?y upewni? si?, ?e ma on prawid?owy skurcz po ?ci?ni?ciu pod odpowiednim ci?nieniem.

????W prawie wszystkich przypadkach spiekany przedmiot, który jest równie? nazywany jako pó?fabrykat z w?glika musi by? po spiekaniu. Najbardziej podstawow? obróbk? narz?dzi skrawaj?cych jest ostrzenie kraw?dzi skrawaj?cej. Wiele narz?dzi po spiekaniu wymaga szlifowania i geometrii ich geometrii. Niektóre narz?dzia wymagaj? szlifowania górnej i dolnej cz??ci; inne wymagaj? szlifowania obwodowego (z ostrzeniem lub bez ostrzenia kraw?dzi tn?cej). Wszystkie pozosta?o?ci po ?cieraniu z w?glików spiekanych mo?na podda? recyklingowi.

Jak przygotowa? pow?ok? przedmiotu obrabianego z w?glika wolframu?

????W wielu przypadkach gotowa cz??? musi zosta? pokryta pow?ok?. Pow?oka zapewnia smarowno?? i zwi?kszon? twardo?? oraz stanowi barier? dyfuzyjn? dla pod?o?a, która zapobiega utlenianiu pod wp?ywem wysokich temperatur. Matryca z w?glika wolframu ma kluczowe znaczenie dla w?a?ciwo?ci pow?oki. Oprócz g?ównych cech niestandardowego proszku matrycowego w?a?ciwo?ci powierzchni pod?o?a mo?na dostosowa? poprzez dobór chemiczny i modyfikacj? procesu spiekania. Poprzez migracj? kobaltu mo?na wzbogaci? wi?cej kobaltu w najbardziej zewn?trznej warstwie powierzchni ostrza o grubo?ci 20-30 μm w stosunku do reszty obrabianego przedmiotu, nadaj?c w ten sposób lepsz? ci?gliwo?? warstwy wierzchniej pod?o?a, tak ?e ma du?? odporno?? na odkszta?cenia.

????Producenci narz?dzi w oparciu o w?asne procesy produkcyjne (takie jak metody usuwania wosku, szybko?ci nagrzewania, czasy spiekania, temperatury i napi?cia naw?glania) mog? nak?ada? specjalne wymagania na gatunki stosowanego proszku w?glikowego. Niektórzy producenci narz?dzi mog? spieka? przedmioty obrabiane w piecach pró?niowych, podczas gdy inni mog? u?ywa? pieców do spiekania na gor?co (HIP) (które podaj? ci?nienie na obrabiany przedmiot pod koniec cyklu procesu w celu wyeliminowania wszelkich pozosta?o?ci). Por). Obrabiany przedmiot spiekany w piecu pró?niowym mo?e równie? wymaga? poddania gor?cemu procesowi prasowania izostatycznego w celu zwi?kszenia g?sto?ci obrabianego przedmiotu. Niektórzy producenci narz?dzi mog? stosowa? wy?sze temperatury spiekania pró?niowego w celu zwi?kszenia g?sto?ci spiekanych mieszanin o ni?szej zawarto?ci kobaltu, ale takie podej?cie mo?e spowodowa?, ?e mikrostruktura b?dzie grubsza. W celu utrzymania drobnego rozmiaru ziarna mo?na stosowa? proszek o mniejszej wielko?ci cz?stek w?glika wolframu. W celu dopasowania do konkretnego sprz?tu produkcyjnego, warunki odparafinowania i napi?cie naw?glania równie? maj? ró?ne wymagania dotycz?ce zawarto?ci w?gla w proszku w?glika wolframu.

????Wszystkie te czynniki maj? decyduj?cy wp?yw na mikrostruktur? i w?a?ciwo?ci materia?u spiekanego narz?dzia z w?glika wolframu. Dlatego istnieje potrzeba ?cis?ej komunikacji mi?dzy producentem narz?dzia a dostawc? proszku, aby zapewni?, ?e jest on wytwarzany zgodnie z narz?dziem. Dostosowany proces produkcji niestandardowy proszek w?glika wolframu. Dlatego nie dziwi fakt, ?e istniej? setki ró?nych gatunków w?glików. Na przyk?ad, ATI Alldyne produkuje ponad 600 ró?nych rodzajów proszku, z których ka?dy jest specjalnie zaprojektowany dla zamierzonego u?ytkownika i konkretnego zastosowania.

Jaka jest metoda klasyfikacji gatunków w?glika wolframu?

??Po??czenie ró?nych rodzajów sproszkowanego w?glika wolframu, sk?adu mieszanki i zawarto?ci spoiwa metalicznego, rodzaju i ilo?ci inhibitorów wzrostu ziarna itp. tworzy ró?norodne gatunki w?glika. Te parametry okre?l? mikrostruktur? i w?a?ciwo?ci w?glika wolframu. Pewne specyficzne kombinacje wydajno?ci sta?y si? pierwszym wyborem dla okre?lonych zastosowań obróbki, umo?liwiaj?c klasyfikacj? wielu gatunków w?glików.

????Dwa najcz??ciej u?ywane systemy klasyfikacji obróbki w?glików do celów obróbki to system klasy C i system klasy ISO. Chocia? ?aden z tych systemów nie odzwierciedla w pe?ni w?a?ciwo?ci materia?u, które wp?ywaj? na wybór gatunków w?glików, stanowi? one punkt wyj?cia do dyskusji. Dla ka?dej taksonomii wielu producentów ma swoje w?asne specjalne gatunki, co skutkuje szerok? gam? gatunków w?glików.

????Gatunki w?glików mo?na równie? klasyfikowa? wed?ug sk?adu. Gatunki w?glika wolframu (WC) mo?na podzieli? na trzy podstawowe typy: proste, mikrokrystaliczne i stopowe. Proste gatunki sk?adaj? si? g?ównie ze spoiw z w?glika wolframu i kobaltu, ale mog? równie? zawiera? niewielkie ilo?ci inhibitorów wzrostu ziarna. Gatunek mikrokrystaliczny sk?ada si? z w?glika wolframu i spoiwa kobaltowego z dodatkiem kilku tysi?cznych w?glika wanadu (VC) i/lub w?glika chromu (Cr3C2), a jego wielko?? ziarna mo?e by? mniejsza ni? 1 μm. Gatunek stopu sk?ada si? z w?glika wolframu i spoiwa kobaltowego zawieraj?cego kilka procent w?glika tytanu (TiC), w?glika tantalu (TaC) i w?glika niobu (NbC). Dodatki te s? równie? nazywane w?glikami sze?ciennymi ze wzgl?du na ich spiekanie. Otrzymana mikrostruktura wykazuje niejednolit? struktur? trójfazow?.

????(1) Prosty gatunek w?glika

????Takie gatunki do ci?cia metalu zazwyczaj zawieraj? kobalt 3%-12% (wagowo). Wielko?? ziaren w?glika wolframu mie?ci si? zwykle w zakresie 1-8 μm. Podobnie jak w przypadku innych gatunków, zmniejszenie wielko?ci cz?stek w?glika wolframu zwi?ksza jego twardo?? i wytrzyma?o?? na p?kanie poprzeczne (TRS), ale zmniejsza jego ci?gliwo??. Twardo?? prostych gatunków zwykle mie?ci si? w przedziale 89-93,5 HRA; wytrzyma?o?? na zerwanie poprzeczne wynosi zwykle 175-350 ksi. Takie gatunki proszku mog? zawiera? du?? ilo?? surowców wtórnych.

????Klasy proste mo?na podzieli? na C1-C4 w systemie klas C i klasyfikowa? wed?ug serii klas K, N, S i H w systemie klas ISO. Proste gatunki o w?a?ciwo?ciach po?rednich mo?na sklasyfikowa? jako gatunki ogólne (np. C2 lub K20) do toczenia, frezowania, strugania i wytaczania; mo?na stosowa? gatunki o mniejszej wielko?ci ziarna lub ni?szej zawarto?ci kobaltu i wy?szej twardo?ci. Sklasyfikowany jako gatunek wykańczaj?cy (np. C4 lub K01); gatunki o wi?kszych rozmiarach ziarna lub wy?szej zawarto?ci kobaltu i lepszej udarno?ci mo?na sklasyfikowa? jako gatunki szorstkie (np. C1 lub K30).

????Narz?dzia wykonane z prostych gatunków mog? by? u?ywane do ci?cia ?eliwa, stali nierdzewnej serii 200 i 300, aluminium i innych metali nie?elaznych, nadstopów i stali hartowanej. Gatunki te mog? by? równie? u?ywane w zastosowaniach do ci?cia materia?ów niemetalowych (takich jak narz?dzia do wiercenia w ska?ach i geologicznych) o wielko?ci ziarna w zakresie od 1,5 do 10 μm (lub wi?kszej) i zawarto?ci kobaltu od 6% do 16%. Innym niemetalowym rodzajem ci?cia prostych gatunków w?glików jest produkcja form i stempli. Gatunki te maj? zazwyczaj ?redni? wielko?? ziarna z zawarto?ci? kobaltu 16%-30%.

????(2) gatunek w?glika mikrokrystalicznego

????Takie gatunki zwykle zawieraj? kobalt 6%-15%. W spiekaniu w fazie ciek?ej, dodany w?glik wanadu i/lub w?glik chromu mo?e kontrolowa? wzrost ziarna, uzyskuj?c w ten sposób drobnoziarnist? struktur? o wielko?ci cz?stek poni?ej 1 μm. Ten drobnoziarnisty gatunek ma bardzo wysok? twardo?? i wytrzyma?o?? na zerwanie poprzeczne 500 ksi lub wi?cej. Po??czenie wysokiej wytrzyma?o?ci i wystarczaj?cej udarno?ci pozwala tym gatunkom narz?dzi mie? wi?kszy dodatni k?t natarcia, co zmniejsza si?y skrawania i wytwarza cieńsze wióry poprzez ci?cie zamiast popychania metalu.

????Poprzez ?cis?? identyfikacj? jako?ciow? ró?nych surowców w produkcji gatunków proszku w?glika wolframu i ?cis?? kontrol? warunków procesu spiekania, mo?liwe jest zapobieganie tworzeniu si? nienormalnych du?ych ziaren w mikrostrukturze materia?u. W?a?ciwo?ci materia?u. Aby utrzyma? ma?y i jednolity rozmiar ziarna, proszek z recyklingu mo?na stosowa? tylko wtedy, gdy surowce i proces odzyskiwania s? w pe?ni kontrolowane i przeprowadzane s? szeroko zakrojone testy jako?ci.

????Gatunki mikrokrystaliczne mo?na klasyfikowa? zgodnie z seri? gatunków M w systemie klas ISO. Ponadto inne metody klasyfikacji w systemie klasy C i systemie klasy ISO s? takie same jak w przypadku klas prostych. Gatunki mikrokrystaliczne mog? by? u?ywane do wytwarzania narz?dzi do ci?cia bardziej mi?kkich materia?ów obrabianych, poniewa? powierzchnia narz?dzia mo?e by? obrabiana bardzo g?adko i zachowuje wyj?tkowo ostr? kraw?d? skrawaj?c?.

????Gatunki mikrokrystaliczne mo?na równie? stosowa? do obróbki nadstopów na bazie niklu, poniewa? wytrzymuj? temperatury skrawania do 1200 °C. Do obróbki stopów ?aroodpornych i innych materia?ów specjalnych zastosowanie narz?dzi z drobnoziarnistym gatunkiem i prostych narz?dzi z emali? mo?e jednocze?nie poprawi? ich odporno?? na zu?ycie, odkszta?cenia i ci?gliwo??. Gatunki mikrokrystaliczne nadaj? si? równie? do wytwarzania narz?dzi obrotowych (takich jak wiert?a), które generuj? napr??enia ?cinaj?ce. Jeden typ wiert?a jest wykonany z kompozytowego gatunku w?glika wolframu. Konkretna zawarto?? kobaltu w materiale w okre?lonej cz??ci tego samego wiert?a jest ró?na, dzi?ki czemu twardo?? i wytrzyma?o?? wiert?a s? zoptymalizowane zgodnie z potrzebami obróbki.

????(3) Gatunek w?glika typu stopu

????Gatunki te s? u?ywane g?ównie do ci?cia cz??ci stalowych, które zazwyczaj maj? zawarto?? kobaltu 5%-10% i zakres wielko?ci ziarna 0,8-2 μm. Dodaj?c 4% do 25% w?glika tytanu (TiC), mo?na zmniejszy? tendencj? w?glika wolframu (WC) do dyfuzji na powierzchni? z?omu stalowego. Wytrzyma?o?? narz?dzia, odporno?? na zu?ycie kraterowe i odporno?? na szok termiczny mo?na poprawi?, dodaj?c nie wi?cej ni? w?glik tantalu 25% (TaC) i w?glik niobu (NbC). Dodatek takich sze?ciennych w?glików zwi?ksza równie? zaczerwienienie narz?dzia, pomagaj?c unikn?? odkszta?ceń termicznych narz?dzia podczas ci??kiego skrawania lub innej obróbki, w której kraw?d? skrawaj?ca mo?e wytwarza? wysokie temperatury. Ponadto w?glik tytanu mo?e zapewnia? miejsca zarodkowania podczas spiekania, poprawiaj?c równomierno?? rozk?adu regularnego w?glika w obrabianym przedmiocie.

????Na ogó? gatunki w?glików stopowych maj? zakres twardo?ci HRA91-94 i wytrzyma?o?? na zerwanie poprzeczne 150-300 ksi. W porównaniu z prostym typem, odporno?? na zu?ycie stopu ma s?ab? odporno?? na zu?ycie i nisk? wytrzyma?o??, ale jego odporno?? na zu?ycie wi?zania jest lepsza. Gatunki stopów mo?na podzieli? na C5-C8 w systemie klas C i mo?na je sklasyfikowa? zgodnie z seri? klas P i M w systemie klas ISO. Gatunki stopów o w?a?ciwo?ciach po?rednich mo?na sklasyfikowa? jako gatunki ogólne (np. C6 lub P30) do toczenia, gwintowania, strugania i frezowania. Najtwardsze gatunki mo?na sklasyfikowa? jako gatunki drobne (np. C8 i P01) do wykańczania i wytaczania. Gatunki te zazwyczaj maj? mniejszy rozmiar ziarna i ni?sz? zawarto?? kobaltu, aby osi?gn?? po??dan? twardo?? i odporno?? na zu?ycie. Jednak podobne w?a?ciwo?ci materia?u mo?na uzyska?, dodaj?c wi?cej sze?ciennych w?glików. Gatunki najbardziej odporne mo?na sklasyfikowa? jako gatunki zgrubne (np. C5 lub P50). Gatunki te maj? zazwyczaj ?redni? wielko?? cz?stek i wysok? zawarto?? kobaltu, a ilo?? dodawanego w?glika sze?ciennego jest równie? niewielka, aby osi?gn?? po??dan? ci?gliwo?? poprzez hamowanie propagacji p?kni??. W przerywanym procesie toczenia wydajno?? skrawania mo?na dodatkowo poprawi?, stosuj?c gatunek bogaty w kobalt o wy?szej zawarto?ci kobaltu na powierzchni frezu.

????Gatunki stopowe o niskiej zawarto?ci w?glika tytanu s? u?ywane do obróbki stali nierdzewnej i ?eliwa ci?gliwego, ale mog? by? równie? u?ywane do obróbki metali nie?elaznych (takich jak nadstopy na bazie niklu). Gatunki te zazwyczaj maj? wielko?? ziarna mniejsz? ni? 1 μm i zawarto?? kobaltu od 8% do 12%. Gatunki o wy?szej twardo?ci (np. M10) mog? by? stosowane do toczenia ?eliwa ci?gliwego; gatunki o lepszej udarno?ci (np. M40) mog? by? stosowane do frezowania i strugania stali lub do toczenia stali nierdzewnej lub superstopów.

????Gatunki w?glikowe typu stopowego mog? by? równie? wykorzystywane do ci?cia materia?ów niemetalowych, g?ównie do produkcji cz??ci odpornych na zu?ycie. Gatunki te zazwyczaj maj? wielko?? cz?stek 1,2-2 μm i zawarto?? kobaltu 7%-10%. Podczas produkcji tych gatunków zwykle dodaje si? du?? cz??? materia?ów pochodz?cych z recyklingu, co skutkuje wy?sz? op?acalno?ci? stosowania cz??ci zu?ywaj?cych si?. Cz??ci zu?ywaj?ce si? wymagaj? dobrej odporno?ci na korozj? i wysokiej twardo?ci. Gatunki te mo?na otrzyma? przez dodanie w?glika niklu i chromu podczas produkcji takich gatunków.

????Aby spe?ni? wymagania techniczne i ekonomiczne producentów narz?dzi, kluczowym elementem jest proszek w?glika wolframu. Proszki przeznaczone do urz?dzeń obróbczych narz?dzi i parametrów procesu zapewniaj? wydajno?? gotowej cz??ci i daj? setki gatunków w?glików. Nadaj?cy si? do recyklingu charakter materia?ów w?glikowych i mo?liwo?? bezpo?redniej wspó?pracy z dostawcami proszków pozwalaj? producentom narz?dzi na skuteczn? kontrol? jako?ci produktów i kosztów materia?ów.

Dedykowani najwy?szej jako?ci narz?dziom skrawaj?cym z w?glika spiekanego, pomagamy lepiej toczy?, frezowa? i wierci? w celu uzyskania wi?kszej op?acalno?ci.

Nasze produkty obejmuj? g?ównie

• pr?ty z w?glika
• frezy z w?glików spiekanych
• wiert?a z w?glików spiekanych
• narz?dzia tn?ce z w?glików spiekanych
• pó?fabrykaty z w?glika